شکلاتی

یه سری فیلمام هستن،خیلی داستان عجیب و پیچیده ای ندارن.

تمام هدفشون رو در آوردن اشک مخاطب نیست.

من همیشه عاشق این فیلما بودم:)

مثل شکلاتیD: که انگار کارگردانش همون کارگردان پاستاریونی بود!

البته که پاستاریونی خیلی بهتر بودD:

اما شکلاتی هم یه دنیای شیرین و رویایی بود^ــ-

فیلمایی که چندتا نوجوون رو خیلی قوی نشون میده رو خیلی دوست دارم!

اصلا این نوجوونا لامصب تو فیلما هیچ محدودیتی ندارن:)))))

همچی براشون گل و بلبلِ و از پس سخت ترین مشکلات برمیان

یه مدتم هست خیلی تو ایران فیلمای این شکلی میسازن؛ چون اکثرا جذبش بالاس=)

فکر میکنم از بعدِ قهرمانان کوچک خیلی این مدلی ساخته شد!

اتفاقا خوبم هست:)

دنبال یه دنیای شیرین و رویایی رفتن رو دوست دارم

به همه پیشنهاد نمی کنم.

چون اگه اهل دیدن فیلمای خفن طور خارجی و عاشقانه های ایرانی و فلان هستین

اصلا خوشتون نمیاد